Er is weinig bekend over transgender Nijmegen voor 2000. In de jaren 70 werd het in Nederland mogelijk om in transitie te gaan. Trans mensen bezochten tijdens hun transitie vaak de NVSH 'Travestie & Transeksualiteit' [T&T] zelfhulpgroepen en kozen na transitie voor een nieuw bestaan in een andere woonplaats. T&T groepen kenden zodoende een snelle doorstroom en verdwenen na een tijdje, waarbij hun geschiedenis verloren ging.
Er leefden natuurlijk altijd al trans mensen in Nijmegen. Zij gingen ook naar café's en zullen in de jaren 60 misschien bij besloten café's De Corner of Melody Bar zijn geweest. Maria Engels vertelt over een trans vrouw die jaren 70 klant was bij het café van haar ouders: De Windmolen. In de jaren 80 en 90 voelden trans personen zich enigszins veilig in café Bijstand en café de Plak. Trans vrouw Tonnie vertelt in 1983 tijdens een interview in de Nijmeegse Stadskrant over bezoekjes aan vrouwencafé De Feeks. Daar was ze welkom en voelde zij zich thuis. Trans man Mel was begin jaren 90 lid van homojongerengroep Pinkeltje en voelde zich niet altijd gesteund in homohuis Villa Lila. November 2000 ging bij café De Plak 'VREEMD queerparty extraordinaire' van start, een drukbezocht feest voor mensen die zich niet in een hokje vinden passen. Maar tot 2007 was er in Nijmegen geen vaste ontmoetingsplek voor mensen die geen feestbeesten zijn. Totdat Arnhemse trans vrouw Wendy een ontmoetingsplek startte in café Meermin aan de Bloemerstraat. Ze noemde het Transgender Oost.
Regenboog café Meermin was klein en knus genoeg om een veilig gevoel te bieden en had ook een terras. In 2007 kwamen de meeste trans personen nog bijeen in besloten locaties met de gordijnen dicht. Wendy geloofde niet in zich verbergen en koos juist voor een openbaar terras. Dit kleurde vanaf het begin de samenstelling van de groep. Het trok, volgens Wendy, 'geen grijze muizen'.
Barvrouwen Hannah en Inge omarmden het idee. De eerste bijeenkomst vond plaats op 8 februari 2007. Café Meermin bleek de perfecte locatie. Haast om de hoek [In de Betouwstraat 9] zat COC in Homohuis Villa Lila. COC bood in Villa Lila kleedgelegenheid voor bezoek dat zich niet thuis kon omkleden. Een vrijwilliger van COC liep vervolgens mee naar café Meermin.
Twee maanden na de eerste bijeenkomst bezoekt trans vrouw Joy uit Arnhem café Meermin. Joy en Wendy worden levenspartners. Vijf jaar lang zijn zij gastvrouw van Transgender Oost. Iedere nieuwe bezoeker wordt opgevangen en geïntroduceerd. Dit was hard nodig, want velen kwamen met knikkende knieën naar hun eerste transgenderavond.
Een samenwerking met COC Nijmegen was in die tijd niet vanzelfsprekend. Soms was bij COC de sfeer richting trans mensen zelfs vijandig. COC moest dus het vertrouwen winnen van de kleine nieuwe transgendergroep in café Meermin. Dit deden ze door een kleedkamer te faciliteren. Ook trakteerde COC in de beginjaren in Meermin op het 'COC rondje'. De transgendergroep werd bij COC geregistreerd als werkgroep, maar stond in de praktijk los van het COC. Er werd niet samen vergaderd. Het enige dat voor deze werkgroep jaarlijks op de COC begroting stond waren de kosten van het COC-rondje.
In de eerste jaren bestaat Transgender Oost vooral uit volwassen trans vrouwen. Later komen er ook trans mannen en non-binaire mensen naar de maandelijkse café-avonden. Het 5-jarig bestaan in 2012 brengt bezinning en verandering. Het bezoek ziet mogelijkheden voor meer activiteiten. Maar Wendy is opgehouden als gastvrouw en bijna alles komt neer op één persoon: Joy. De organisatie moet anders. Na een serie vergaderingen in congrescentrum Forum de Ganzenheuvel wordt een nieuwe naam bekend gemaakt: Transgendergroep Nijmegen [TGN]. De groep overweegt even om een vereniging te worden. Maar besluit een werkgroep van COC te blijven en wil vanaf dat moment actiever naar buiten treden.
De eerste activiteit in 2012 is deelname aan de introductiemarkten van de Radboud Universiteit en de HAN. Het nieuwe logo wordt nog met spray-paint op t-shirts en spandoek aangebracht. In het najaar zijn er filmavonden en een zwemuitje.
In 2013 haalt TGN de landelijke Transgender Gedenkdag naar Nijmegen. De Nijmeegse editie vindt plaats in het Roze Huis op 23 november 2013. Overdag is er een programma met internationale sprekers, een item over suïcidepreventie en een brievenschrijfcampagne om trans vrouwen te steunen die vastzitten in een mannengevangenis. 's Avonds is er een stille tocht door de stad die eindigt op de Grote Markt waar o.a. de 200 namen worden genoemd van trans personen die dat jaar vermoord zijn of zelfmoord pleegden, terwijl een voor een witte ballon wordt opgelaten.
2013 Transgender Gedenkdag in Roze Huis Nijmegen. TGN
Niet alle activiteiten van TGN zijn een succes. De eerste jaren is de groep nog bezig met zichzelf ontdekken. Diverse evenementen worden nauwelijks bezocht. Langzaamaan [her]vindt de groep zich en op 18 oktober 2014 organiseert TGN in het Roze Huis de eerste editie van de Buiten de Binary Dag. Er worden 50 tot 60 mensen verwacht, er komen 100 bezoekers. Die passen niet in het Roze Huis. Wie niet in een lezing of workshop zit, maakt een praatje op straat of staat in de eindeloze rij voor het enige toilet. De Buiten de Binary dag is sindsdien een jaarlijks terugkerend evenement, mensen uit heel Nederland komen er op af.
Trans mensen doen vaak niet aan groepssport vanwege vreemde blikken in kleedkamers, of het probleem dat je als trans vrouw niet mag meespelen in een vrouwenteam. Zwemmen in een openbaar zwembad wordt als onveilig ervaren. Vanaf 2012 organiseert TGN daarom zwemuitjes in een klein afgehuurd zwembad. December 2016 pakt de TGN het grootser aan en organiseert de eerste Nijmeegse Transgender Sportdag in Sportzaal Bottendaal. In 2017 zijn er maandelijks sportavonden in Gymzaal Palembangstraat. TGN nodigt dan roze sportclubs uit om samen te sporten en kennis te maken. De sportavonden zijn geen flop maar ook niet drukbezocht. Eind 2017 stopt de groep met deze activiteit. En huurt daarna van tijd tot tijd weer een zwembad af.
2023 Zwemmen voor trans personen in Erica Terpstra Bad. Het zwembad is afgehuurd door TGN TGN
In 2017 viert TGN het 10-jarig bestaan met een tentoonstelling in het Roze Huis, een sportavond, drie thema-avonden en een feest in café Marcus Antonius. Achter de schermen is de groep verder in ontwikkeling. Na 5 jaar vrijwilligerswerk geeft coördinator Rense aan te willen stoppen. Een opvolger vinden blijkt lastig. Nico pakt het een jaar op, maar merkt - net als Rense - dat de functie te zwaar is voor één persoon. Uiteindelijk wordt besloten om de werkvelden onderling te verdelen en het voorzitterschap van vergaderingen te laten rouleren. Alle beslissingen worden vanaf dat moment samen genomen. Op aandringen van het COC komt er nog wel een contactpersoon.
Om tijdens de lockdowns in 2020 en 2021 toch sociaal contact te organiseren wordt een Discord groep opgezet, met online café-avonden en ook vergaderingen. Deze mogelijkheid tot online ontmoeten bleek een deur te openen voor een groep kwetsbare trans mensen, vooral jongeren. De Discord had al snel meer dan 200 leden. Online avonden worden nog steeds - maar minder frequent - georganiseerd en de chatruimtes van Discord zijn haast even actief als tijdens de lockdowns. De online vergaderingen worden nu door meer mensen bezocht en de openbaarheid sluit aan bij de horizontale structuur van de huidige TGN.
Iedere tweede donderdag van de maand komt TGN om 20:00 uur samen in Café de Opstand Van Welderenstraat 104 Nijmegen. Dit is een publieke locatie waar ook andere mensen komen.
Iedere vierde vrijdag van de maand komt TGN om 20:00 uur samen in het Roze Huis St. Anthoniusplaats 1 Nijmegen. Dit is een privé-locatie waar op dat moment alleen TGN komt.
Zie verder de website van Transgendergroep Nijmegen.