De toespraak, zoals die door mw. drs. C.I. Dales bij de opening van de manifestatie van 28 mei 1988 op Plein 1944 werd uitgesproken. Overgenomen uit PINK COC-ledenblad jrg 8, juni 1988

In 1978 gaat in Nijmegen een ‘Potten, Biseksuelen en Flikkerdag’ van start. In 1979 omgedoopt tot Internationale Potten- en Flikkersdag. Vanaf 1990 zijn de manifestaties op Koningsplein. De feesten in Kolpinghuis.

Op 7 november 1991 opent café-dancing de Mythe en maakt duidelijk homopubliek als doelgroep te hebben. Anders dan in die dagen gewoon, zijn de gordijnen niet dicht en staat er geen portier voor de deur.

Toon van Heusden werkte als pater in de missie, vroeg na zijn emeritaat een nieuwe taak en kreeg het pastoraat voor homofielen regio Nijmegen. In 1971 richtte hij de Regionale Pastorale Werkgroep Homofilie op.

Wat ik altijd gehoopt heb is, dat ik door voor andere mensen open en zichtbaar te zijn het voor degenen na mij makkelijker zou maken. Dat is een bewuste keuze. En hoe lastig het soms ook was of is, het is het allemaal waard.

Van 1999 - 2016 heette dit pand Café Meermin. Uitbaters Hannah Kristensen en Inge Hermsen leerden de beginselen van het vak bij Villa Lila en besloten een dagcafé te starten. De Nijmeegse Transgendergroep kwam hier bijeen.

Op Mariënburgplein stond je in de jaren 60 tussen auto's en het establishment. Rond 2000 werd het plein grondig verbouwd. Nu is Mariënburgplein dé plek om zichtbaar jezelf te zijn.

De 4-daagse en Zomerfeesten zijn nu een ‘Feest Voor Iedereen’. Dat is niet altijd zo geweest. In de jaren 80 besloten lhbti'ers en feministische vrouwen om in de derde week van juli Nijmegen maar te verlaten.

Er is weinig bekend over transgender Nijmegen voor 2000. Veel trans mensen kozen na transitie voor een nieuw bestaan. Zo ging de geschiedenis verloren. Tot 2007 was er geen vaste ontmoetingsplek.