17 juli 2019  Roze Woensdag, burgemeester Bruls leest voor uit 'Het Lammetje dat een Varken is'. An Stalpers

Mariënburg   Op dit plein stond je in de jaren 60 tussen de auto's en het establishment. De bewoners waren het Nijmeegs politiebureau, de Sociale Dienst en het Gemeentearchief. Vanaf Mariënburgplein keek je tegen het Stadhuis aan. Eigenlijk kwam je hier niet graag. Menig aksievoerder heeft jaren 70 of 80 onvrijwillig het politiebureau van binnen gezien. Ook in die tijd waren veel [pas afgestudeerde] jongeren veroordeeld tot de Sociale Dienst, er was gewoon geen betaald werk. Het plein is rond 2000 grondig verbouwd. Nu is het voor de Regenbooggemeenschap dé plek om zichtbaar jezelf te zijn.

Maar op december 2018 vindt er ineens een rel plaats in en rondom OBGZ. Een voorleesmiddag voor kinderen moet worden afgelast omdat een reactionaire organisatie [naam noemen we niet] voor de deur protesteert tegen dragqueens die kinderen voorlezen. Hun aanwezigheid met zwarte vlaggen wordt als zeer bedreigend ervaren. Gelukkig komt er snel reactie. COC Nijmegen doet aangifte van discriminatie. Twee maanden later vindt de middag alsnog plaats. Dolly Bellefleur komt solidair uit Amsterdam om voor te lezen. Burgemeester Bruls is erbij. Op het Mariënburgplein zijn twee demonstraties. Vrijheid van kledingsuiting en Nijmegen tegen Racisme steunt kleurrijke verhalen neemt een kindermuziek-DJ, een poppenkast-show en een springkussen mee. Tijdens Roze Woensdag 2019 leest de burgemeester zelf voor uit 'Het Lammetje dat een Varken is' geschreven door Pim Lammers. Drag queen Marcella zit aan zijn zijde.

Lees meer over de Regenbooggeschiedenis van
  Mariënburgplein

Ga vanaf Mariënburg richting Klein Mariënburg. In het pand van Humphrey's was het voormalig Filmhuis Cinemariënburg gevestigd. Het Filmhuis organiseerde in 1978 samen met Rooie Flikkers het eerste landelijke Flikker Filmfestival, met ook films over trans en queer zijn.
Als je op de stoep tegenover Humphrey's gaat staan, zie je richting Hertogplein op de hoek met Gerard Noodtstraat het pand waar tot 1970 Café de Corner was gevestigd. Uitbater Dien Heilbron dreef er een besloten homocafé, daar voelden ook trans mensen zich thuis. 'Old School HoLeBi’s' kunnen er over vertellen.

Lees meer over de Regenbooggeschiedenis van
  Café de Corner

Ga nu terug over Mariënburg en langs Humphrey's, neem de tweede straat rechts. Stop bij Van Broeckhuysenstraat 46, De Grote Broek.
Sluit dit venster en ga naar venster 2

2020 Grote Broek Woonwerkpand  Hay Kranen

Van Broeckhuysenstraat 46   Op 4 november 1984 wordt dit pand gekraakt door een bonte groep radicale aksievoerders. Het groeit uit tot boegbeeld van de Nijmeegse tegenbeweging. In Grote Broek was en is iedereen welkom.
Losse activiteiten van de TransgenderGroep Nijmegen, zoals filmavonden en workshops waren vaak in de benedenverdieping: café de Klinker. Hier vond vanaf 2012 ook het jaarlijks kerstdiner plaats. Deze activiteit is van groot belang voor trans mensen die weinig acceptatie ervaren bij familie. Voor hen zijn de kerstdagen vaak stressvol en eenzaam.
De Grote Broek met in de kelder De Onderbroek wordt veel bezocht door activistische Regenboogmensen.

Lees meer over de Regenbooggeschiedenis van
  Grote Broek, politiek café de Klinker, kelder de Onderbroek

Ga rechtdoor de Van Welderenstraat in en stop bij de afslag met de Eilbrechtstraat.
Sluit dit venster en ga naar venster 3.

1980 Le Boulanger Van Welderenstraat 65. In de etalage de pop met bakkerskostuum.   Hans Dircks

Van Welderenstraat 65   In april 1973 begint Frans Kouwenberg [bijnaam 'de Bakker' want uit een bakkersfamilie] zijn eerste café ‘t Bakkertje aan Eerste Walstraat 6. November 1974 verhuist Frans naar deze voor Nijmeegse lhbti+ers zo bekende locatie. Een in bakkerskostuum gestoken etalagepop diende als herkenningspunt voor bezoek. Je moest in die tijd nog aanbellen en dan deed een portier het luikje open.

In de jaren 80 en 90 woonde Frans / Françoise de la Montagne boven de disco-dancing. Frans was actief bij Pinkeltje homojongeren. Weinigen kenden hem onder zijn eigen naam. De flamboyante Françoise ging tijdens het uitgaan meestal gekleed in jurken met pumps en make-up. Hij was daar naar eigen zeggen toen de enige in.

  Frans / Françoise de la Montagne

Dit pand heeft In de Nijmeegse Regenbooggeschiedenis altijd een rol gespeeld. Maar van pakweg 2000 tot 2014 is de lijst van wisselende eigenaren en naamsveranderingen niet te overzien. Het leek wel of iedereen profijt wilde trekken uit het succes dat 't Bakkertje voorheen was. Soms stond het pand een tijd leeg. Dan verscheen er in de media weer bericht over 'vernieuwende' plannen, geplande verbouwingen en dat het nu goed zou komen.

In 2014 nemen Thom Brouwer en Tom Huntink Van Welderenstraat 65 over en runnen tot 2019 de succesvolle gaybar ThomTom. De eigenaren nemen volop deel aan de Regenboogbeweging. In ThomTom gaat in 2015 dragshow Haus of ThomTom van start.

  Haus of ThomTom - Meggie The Megster

Ga verder de Van Welderenstraat in, stop bij nummer 104 Café de Opstand.
Sluit dit venster en ga naar venster 4.

Collage van website café Bijstand café de Opstand

Van Welderenstraat 104   Café de Opstand, voormalig Kollektief Kafee [de] Bijstand, werd in 1983 opgericht door een groep vrijwilligers. Men wilde een plek creëren waar mensen elkaar konden ontmoeten, ideeën uitwisselen en ontspannen. De winst uit het bedrijf werd gebruikt voor sponsoring van maatschappijkritiese aksiegroepen.
In Kollektief Kafee Bijstand werden in de jaren 80 al bijeenkomsten georganiseerd voor en door trans mensen. Dat was destijds bijzonder, want het gebeurde in een café waar ook anderen toegang hadden.
Tegenwoordig vinden er op deze plek weer bijeenkomsten plaats. Transgendergroep Nijmegen organiseert café-avonden in de Opstand op elke 2e donderdag van de maand en ook in Het Roze Huis op elke 4e vrijdag van de maand.

Lees meer over de Regenbooggeschiedenis van
  Kollektief Kafee Bijstand - de Opstand

Ga verder de Van Welderenstraat uit. Stop even op de hoek met de Molenstraat Op nummer 103 zat in de jaren 70 café De Windmolen.
Sluit dit venster en ga naar venster 5.

1970 plusminus Café De Windmolen Maria Engels

Molenstraat 103   De eerste openlijke trans vrouw in Nijmegen kwam graag in de kroeg van de ouders van Maria Engels [De Windmolen]. Liep vanuit diens werk als man binnen, gooide haar haar in een gebaar los en was de vrouw die ze is. Ze spaarde om in Egypte geopereerd te worden, maar werd de eerste trans vrouw die in Radboud is geholpen. Mede mogelijk gemaakt door vrienden uit het uitgaansleven. Het verhaal kan niet uitgebreid verteld worden omdat ze niet graag over het verleden als man praat. Ze woont ook niet meer in Nederland.
In de beginjaren 70 hield de Nijmeegse Jongerenwerkgroep Homoseksualiteit [NJWH] hun wekelijkse avond in De Windmolen. De groep homojongeren leidde een zwervend bestaan door de Nijmeegse horeca. Na oprichting van Villa Lila was dat voorbij.
Als je de Molenstraat ingaat en de eerste afslag rechts neemt, ben je in de Vlaamsegas. Links, op nummer 56, was in de jaren 60 een van de eerste besloten homobars in Nijmegen: De Melody Bar van Anneke van Rens. Daar zullen zeker ook trans mensen zijn gekomen.

Neem de halve ronde van de Bisschop Hamerstraat en ga zo rechtdoor richting In de Betouwstraat, stop bij nummer 9. Hier was van 1985 - 2011 Homohuis Villa Lila gevestigd. COC Nijmegen, homojongeren organisatie Pinkeltje [later Dito!] en Lesbisch Archief Nijmegen waren de vaste huurders. Alle drie organisaties zijn op een andere plek nog altijd pijlers voor de lhbti+gemeenschap.
Sluit dit venster en ga naar venster 6

25 mei 1985 Opening homohuis Villa Lila aan de Betouwstraat 9. Hans Dircks

In de Betouwstraat 9  Begin jaren 70 waren In Nijmegen geen Travestie & Transseksualiteit groepen actief. Elders in het land wel, meestal onder NVSH vlag. Bij COC Nederland leefde het onderwerp niet echt. De regionale COC-afdelingen noemden zich homo- / lesbisch of HoLeBi en zagen niets in het toevoegen van 'transgender' aan de omschrijving. Soms was bij COC de sfeer richting trans mensen zelfs vijandig.
Toen er in café Meermin [om de hoek in de Bloemerstraat] een transgendercafé van start ging, wilde COC Nijmegen het vertrouwen winnen. Dit deden ze door in Villa Lila een kleedkamer te faciliteren. Bezoekers van het transgendercafé konden zich in Villa Lila omkleden en een vrijwilliger van COC liep vervolgens mee naar café Meermin. Ook trakteerde COC in de beginjaren in Meermin op het 'COC rondje'. De transgendergroep werd bij COC geregistreerd als werkgroep, maar stond in de praktijk los van het COC.
Bij homojongeren organisatie Pinkeltje [later Dito!] waren in de jaren 80 en 90 wel mensen actief met een transgender, non-binaire of genderbender achtergrond, bijvoorbeeld Mel Lambers en de eerder genoemde Françoise de la Montagne.
Ook bij Wild Bunch safe sex parties - in de jaren 90 een initiatief van Villa Lila en GGD Regio Nijmegen - werden trans mannen toegelaten. Dat was zeer uitzonderlijk. Het was sowieso uitzonderlijk dat de GGD zulke parties mee organiseerde.
Lesbisch Archief Nijmegen was - de naam zegt het al - vanaf oprichting in 1983 tot 2010 een archief voor lesbische geschiedenis en cultuur. Na de verhuizing in 2010 - Villa Lila moest sluiten - is het archief uitgebreid met andere regenboogdocumenten en in de praktijk een Regenboogarchief. Onder meer voor deze bruggenbouwende functie in Nijmegen ontving LANijmegen in 2021 de Burgemeester Dalesprijs. Er zijn bij LANijmegen egodocumenten van vrouwen die in de jaren 80 in transitie gingen. Die trans mannen kozen voor een nieuw bestaan in een andere stad of richtten zich na transitie op andere aspecten van het leven. Zij willen niet meer in de openbaarheid met hun verleden als vrouw.

Lees meer over de Regenbooggeschiedenis van
  Homohuis Villa Lila

Ga verder de In de Betouwstraat in richting Kolpinghuis. Sla aan het eind rechtsaf de Bloemerstraat in. Stop bij café Van Deelen, nummer 2. Van 1999 - 2016 heette dit pand Café Meermin.
Sluit dit venster en ga naar venster 7

2005 Terras Café Meermin Bloemerstraat  2, tijdens Roze Zaterdag Nijmegen Hans Dircks

Bloemerstraat 2   Van 1999 - 2016 heette dit pand Café Meermin. Uitbaters Hannah Kristensen en Inge Hermsen leerden het vak achter de bar bij Villa Lila en besloten samen een open café te starten. Tot 2007 was er in Nijmegen geen vaste ontmoetingsplek voor trans personen. Totdat Arnhemse trans vrouw Wendy een ontmoetingsplek startte in café Meermin. Ze noemde het Transgender Oost. Dat deze groep samenkwam op een openbare locatie met een voor iedereen toegankelijk terras was in Nederland anno 2007 uitzonderlijk. Iedere nieuwe bezoeker werd opgevangen en geïntroduceerd. Dit was hard nodig, want velen kwamen met knikkende knieën naar hun eerste transgenderavond.
Transgendergroep Oost veranderde van naam in 2012: Transgendergroep Nijmegen. TGN besloot meer naar buiten te treden.

  Transgendergroep Nijmegen
  café Meermin

Loop verder de Bloemerstraat in en stop bij nummer 90, Café De Plak
Sluit dit venster en ga naar venster 8.

1981  Café De Plak en Bloemerstraat  Hans Dircks

Bloemerstraat 90   Café De Plak werd opgericht in 1976. Veel publiek en medewerkers behoorden tot de Regenboog, maar het café stond vooral bekend als 'echt links'. Het café heeft een lange geschiedenis van sociale betrokkenheid. De Plak werd in de jaren 80 en 90 door de Regenbooggemeenschap vooral bezocht vanwege flikkerfeesten [Zondagskinderen] en pottenbijeenkomsten [Pottengrot]. Al met al nogal binair. Maar zo was dat in die tijd.
We weten wel dat leden van de Flikker Aksiegroep Nijmegen bij De Plak kwamen. Zij ondernamen aksie vanuit hun woonpand aan de Nieuwe Markt. In deze groep was genderbending de norm. Twee van hen waren toen in transitie.
De Plak is een collectieve onderneming en wordt gerund door ongeveer twintig medewerkers. Het collectief, evenals de huidige groep werknemers, is zeer divers wat betreft geaardheid en gender. In de 21ste eeuw kunnen Regenboogmensen terecht op veel plekken. November 2000 bedenkt het collectief dus wat anders: VREEMD queerparty extraordinaire, met de ondertitel 'ook voor hetero's', als sneer naar de binaire feesten [zowel gay als hetero] in de Nijmeegse partyscene op dat moment. Vanaf het begin is VREEMD een feest voor mensen die zich niet in een hokje voelen passen. De VREEMD-feesten zijn er nog steeds, bijvoorbeeld met Bevrijdingsdag of tijdens Roze Woensdag.
In oktober 2022 volgt de eerste editie van A Sexy Queer Party - A safe(r) party for the queers!. De nieuwe generatie queers komt er sindsdien feest vieren en durft geheel te zijn wie ze zijn.

Lees meer over de Regenbooggeschiedenis van
  Collectief café De Plak
  Flikkeraksiegroep Nijmegen [link werkt nog niet]

Ga rechtdoor, langs het busstation de Augustijnenstraat in. Stop op de Grote Markt voor De Waag. Je kunt hier het verhaal over de Stevenskerk en Stevenstoren [9] lezen. Je kunt ook de Stikke Hezelstraat ingaan en de Moenentrappen beklimmen naar de Stevenskerk.
Sluit dit venster en ga naar venster 9.

1975   Sint Stevenskerk en Stevenstoren  Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Sint Stevenskerkhof 62   Over de Stevenskerk zijn verhalen uit veel invalshoeken te vertellen. Heel lang was dit gebouw het centrum van de macht in Nijmegen: de christelijke politiek en de universiteit. Lhbti+ers kwamen hier liever niet. Hoewel, onder de politici en professoren zaten natuurlijk ook homo's [diep in de kast]. Misschien wel trans personen, zoals van andere universiteiten wel bekend is ['radicaal-perverse' activist en wiskundige dr. Betty Paërl].
In de Stevenskerk is een muurschildering te zien over de baardheilige Sint Ontcommer of Sint Wilgeforte. Sommigen argumenteren dat dit verhaal gaat over een trans man. Maar Wilgeforte heeft nooit geleefd. Deze legende diende de heersende moraal: je kunt als vrouw je plicht tot een huwelijk en kinderen krijgen alleen ontkomen ['Ontcommer'] door je volledig aan christus te wijden. En, met vrouwen die een baard laten groeien loop het slecht af
Het bastion van conservatisme dat de Stevenskerk vroeger was, wordt nu stapje voor stapje geslecht. Een zevenmijls stap was in 2020 de erotische fototentoonstelling met transgender en non-binaire modellen: Adult Alternative. Georganiseerd door PridePhoto Nijmegen. Sven Ratzke deed de opening. Doel was om het taboe rondom de lichamelijke identiteit en seksualiteit van transgender mensen te doorbreken. En dat is gelukt. “Een wereldprimeur” kopte de Gelderlander. Er kwamen meer dan 15.000 bezoekers.
De Stevenstoren is eigendom van de gemeente Nijmegen, want is deel van de verdedigingswerken van de stad. In 2013 wordt tijdens Roze Woensdag voor het eerst een Regenboogvlag van de Stevenstoren gehangen. Sindsdien hangt de Regenboogvlag van de Stevenstoren op Roze Woensdag en Coming Out-dag. 

Lees meer over de Regenbooggeschiedenis van
  Stevenskerk en Stevenstoren

Als je bij de Stevenskerk bent, loop dan richting Grote Markt. Stop voor De Waag.
Sluit dit venster en ga naar venster 10.

1976 Aksie tegen abortusbeleid minister van Justitie Dries van Agt. Organisatie: Man Vrouw Maatschappij [MVM], Dolle Mina, Wij Vrouwen Eisen, COC-vrouwen en Rooie Flikkers.   Liesbeth Sluiter

Grote Markt  Achter de Stevenskerk ligt congrescentrum Forum de Ganzenheuvel daar werd na veel vergaderen in 2012 TransgenderGroep Nijmegen opgericht.
In 2013 haalt TGN de landelijke Transgender Gedenkdag naar Nijmegen. De Nijmeegse editie vindt plaats in het Roze Huis op 23 november 2013. Overdag is er een programma met internationale sprekers, 's avonds een stille tocht door de stad die eindigt op de Grote Markt. Daar worden 200 namen genoemd van trans personen die dat jaar vermoord zijn of zelfmoord hebben gepleegd, terwijl er 200 ballonnen een voor een worden opgelaten.
De Grote Markt is vaak gebruikt als start of eindpunt voor demonstraties. Dat is natuurlijk niet voor niks, zo dicht bij het centrum van de macht de Stevenskerk. Bovenaan zie je een foto uit 1976, met een mooi spandoek. De demo werd georganiseerd door o.a. Rooie Flikkers die in die tijd vaak solidair waren, ook met zaken die andere minderheidsgroepen betroffen.

  Transgendergroep Nijmegen

Ga vanaf de Waag richting Burchtstraat. Sla bij de Grotestraat linksaf. Op nummer 7 was van 1987 - 2017 het bekende café Mets gevestigd. Neem de eerste afslag naar rechts: de Platenmakersstraat. Op nummer 3 zat van 1991 - 2008 dancing De Mythe.

Meteen na opening in november 1991 kwam drag queen Geert Vissers met zijn 'Beestje Freek' naar de Mythe. Geert was een Nijmeegse Rooie Flikker van het eerste uur, verhuisde naar Amsterdam en kreeg landelijk bekendheid als AIDS-activist en performer Hellun Zelluf. Net toen zijn loopbaan een vlucht leek te gaan nemen, overleed Geert aan de gevolgen van AIDS.
Ook is de act van drag queen Meggie The Megster in de Mythe ontstaan, tijdens een 'Bingo in Drag'!

  Hellun is dood, leve…  column door Karin Spaink 20 oktober 1993
  Meggie The Megster en Haus of ThomTom

Houd de bocht links aan naar de Snijderstraat. Aan het eind rechtsaf de Ridderstraat in. Stop bij het Roze Huis.
Sluit dit venster en ga naar venster 11.

2013 Roze Huis Nijmegen rechts café Marcus Anthonius An Stalpers

Anthoniusplaats 1   In 2014 vond de eerste editie plaats van wat een zeer succesvol jaarlijks festival zou worden: Buiten de Binary. Het festival was een idee van Nico en Rense van TGN. Ze wilden thema’s aankaarten die naar hun mening onderbelicht waren binnen de LHBT wereld. Vooral non-binair zijn, biseksualiteit en queer identiteiten. De eerste editie heette dan ook 'queer-bi-trans dag'. TGN verwachtte zo'n 60 mensen maar er kwamen meer dan 100. Overdonderd door het succes werd Buiten de Binary het jaar erna herhaald, in samenwerking met café Marcus Antonius schuin tegenover het Roze Huis. Sindsdien vindt Buiten de Binary ieder najaar plaats. Maar inmiddels niet meer in het Roze Huis, dat is te klein geworden. Het bezoek komt uit het hele land.
TGN organiseert nog wel café-avonden in Het Roze Huis op elke 4e vrijdag van de maand en elke tweede donderdag van de maand in café de Opstand.

  Transgendergroep Nijmegen

Tegenover het Roze Huis, aan Ridderstraat 11 was van 1978 - 1984 Vrouwenboekhandel De Feeks gevestigd. Vanuit de boekhandel kon je binnendoor naar Anthoniusplaats 19, waar tot 1986 Vrouwencafé De Feeks zat. In het pand van het huidige Roze Huis zelf zat tot 2011 Vrouwendocumentatiecentrum De Feeks. Alles onder de koepel van de Nijmeegse Vereniging ter Bevordering van Vrouwencultuur De Feeks.
Sluit dit venster en ga naar venster 12.

december 1982 Vrouwenboekhandel De Feeks Ridderstraat 11, om de hoek Vrouwencafé De Feeks Ineke Duursema

Naar verluidt kwamen er in Vrouwencafé De Feeks ook trans vrouwen. Dat lag niet makkelijk. Er moest over vergaderd worden: trans vrouwen hadden geen vrouwendiscriminatie ervaren in hun verleden als man. Maar er zijn geen aanwijzingen dat trans vrouwen geweerd werden. In tegenstelling tot een groep lesbische kroegtijgers. De Feeks-vrouwen wilden graag emanciperen en zagen in hun café liever 'huisvrouwen na het boodschappen doen en [lesbies]feministiese aksievoerders' als klant. Openlijke lesbische ontmoetingen zouden de drempel voor de doelgroep te hoog maken. Er heeft zich in de Ridderstraat ook een trans vrouw gemeld die in de Vrouwenboekhandel De Feeks wilde werken. We weten niet hoe dit afliep. [*]

  Vereniging ter Bevordering van Vrouwencultuur De Feeks

Schrijver Andreas Burnier had een hechte band met Vrouwenboekhandel De Feeks. Onder haar eigen naam Catharina Irma Dessaur was ze van 1973 tot 1988 hoogleraar criminologie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Haar romans en essays stonden volop in de schappen van Vrouwenboekhandel De Feeks, dat is zeker.
Andreas Burnier was een belangrijke voorloper van de Tweede Feministische golf aan het einde van de jaren zestig. Toen Dolle Mina nog moest worden opgericht, schreef Burnier al over het ongeluk om geboren te worden in een vrouwelijk lichaam en als tweederangs beschouwd te worden. Burnier heeft openbare functies in de de Nijmeegse homo- / lesbische beweging altijd van de hand gewezen. Toen ze werd gevraagd bestuurslid te worden van COC Nijmegen, was het antwoord: "Ik denk het niet... Ik ben wetenschappelijk en literair actief. Natuurlijk heeft dat een maatschappelijke functie." [**] Maar Andreas Burnier was wel iemand die door haar optreden en haar romans als Een Tevreden Lach [1965] en Het Jongensuur [1969] tot op de dag van vandaag een rolmodel werd voor mensen in de transgender beweging. Sinds 1994 bestaat er een landelijke trans ontmoetingsgroep met de naam 'Het Jongensuur'.
[*] De Feeks, een spannend bedrijf in woord en beeld, over vijf jaar vrouwenkultuur
[**] Dagboekaantekening Helm de Laat

Loop de Ridderstraat uit, aan het eind ligt De Lindenberg. Rechts van de Lindenberg zijn de Veerpoorttrappen naar de Waalkade. Die trappen waren in 2015 korte tijd Regenboogtrappen. Daarna werd er gerenoveerd en was de pret voorbij. Op de Waalkade, onderaan de Veertrappen, staat nu een Regenboogmonument in de planning. Daar wordt al hard aan gewerkt, plaatsing zal rond 2025 zijn. Ga verder naar het Valkhofpark.
Sluit dit venster en ga naar venster 13.

2022 Demonstratie Trans Zorg Nu! in Nijmegen  onbekend

Valkhof Park  Onder de slogan 'Trans Zorg Nu!' organiseren trans mensen jaarlijks demonstraties. In Nijmegen trok een demonstratie in het Valkhof Park in september 2021 zo'n 100 mensen en een demonstratie op de Grote Markt op september 2022 zo'n 300 mensen. De demonstraties worden door gelegenheidscoalities georganiseerd, waar ook TGN in actief is.
Transgenderzorg wordt in Nijmegen sinds maart 2020 gegeven door Expertisecentrum Gender & Geslacht Radboud UMC. Een hele stap voor een oorspronkelijk katholieke instelling waar je tot voor kort [tot prof. dr. Didi Braat om precies te zijn] als lesbisch stel niet eens in aanmerking kwam voor KID! Maar de organisatie van Trans Zorg Nu! is kritisch over de zorg in het Expertisecentrum Gender & Geslacht. Vindt dat trans mensen bij Radboud UMC te weinig zelfbeschikking hebben en dat wachttijden er te lang zijn.
Ook het katholieke establishment is niet tevreden en laat van zich horen. Najaar 2020 besluit de Nederlandse Bisschoppenconferentie dat Radboud Universiteit zich niet langer katholiek mag noemen. Per decreet wordt de Stichting Katholieke Universiteit, die toezicht houdt op Radboud Universiteit en Radboud UMC, het predicaat katholiek ontnomen... De nieuwe pastoor van de Studentenkerk in de Molenstraat, Jos Geelen, zelf nogal conservatief, vindt het jammer. "God zal nooit ergens de stekker uittrekken" laat hij optekenen bij Omroep Gelderland. 

  Transgender zorg Nijmegen

Ga met de bocht mee de Hoogstraat in en rechtdoor richting Hertogstraat. Op de hoek Hertogstraat Kelfkensbos ligt hotel restaurant Credible. Over Credible valt Regenbooggeschiedenis te vertellen. Ook staan hier tijdens Roze Woensdag veel podia met drag shows. We kunnen ons voorstellen dat je even genoeg geschiedenis tot je nam. Voor de volhouders, volgt hier nog de link naar de geschiedenis van

  Roze Woensdag
  Kerngroep 552

Anders, rechtsaf de Burchtstraat in en links de Mariënburgsestraat in, doorlopen naar Mariënburgplein en daar een lekker drankje nemen op het terras of binnen. Einde wandeling.
Sluit dit venster.