Met afschaffing van artikel 248bis komt in 1971 een eind aan discriminatie in de strafwet. Dat geldt niet voor de repressie. In Nijmeegse openbare functies zou geen openlijke homo of lesbo te vinden zijn. Het onderwijs weigert over homoseksualiteit te praten: “Bij ons op school komt het niet voor” wordt aangevoerd om COC-voorlichting te weigeren. Na de strafwet moet ook de samenleving op de schop.
Pas als homo’s zelf actief worden komt er schot in de zaak. In 1981 kent Nijmegen een eerste subsidie toe. Wanneer de PvdA het enige openlijk homoseksuele raadslid niet herkiesbaar stelt, roept het COC homo’s van alle partijen op om samen te werken. Werkgroep Politiek COC Nijmegen stelt op eigen initiatief een Homonota samen. Met hetero-bondgenoten onder ambtenaren en politici komen zij tot een voorstel voor gemeentelijk homo- / lesbisch beleid. In maart 1983 neem wethouder Annie Brouwer de eerste Homonota in ontvangst.
Het slappe politie-optreden in 1983 bij ‘t Bakkertje en het 'COC Zwartboek Zomerfeesten 1983' maakt de urgentie om tot beleid te komen alleen maar duidelijker. Wanneer COC het Zwartboek aanbiedt reageert wethouder Annie Brouwer: "Ik wil de zaak uit de sfeer van de Zomerfeesten halen en deze affaire bezien in het kader van de gehele minderhedenproblematiek." Verstandige woorden. Die in die tijd door sommigen niet welwillend werden ontvangen. De letterlijke wonden en verontwaardiging waren nog te vers.
De kunst is dan altijd om verontwaardiging om te zetten in positieve actie. Op verzoek van de wethouder maakt werkgroep Politiek COC Nijmegen een aangepaste tweede Homonota. En er wordt uitgebreid vergaderd met de Nijmeegse politieke partijen. In december 1985 volgt het Nijmeegse Raadsbesluit om tot een gemeentelijk homo- / lesbisch beleid te komen.
Van 1987-1989 is Ien Dales burgemeester van Nijmegen en met Annie Brouwer als betrokken wethouder Welzijn is het een perfect moment om een gemeentelijk 'homo- / lesbisch beleid' van de grond te tillen. Landelijk gezien is Nijmegen de eerste gemeente die dit doet.
In 1987 wordt de gemeentelijke nota Meer Dan Tolerantie aangenomen. De Gemeente stelt een ambtenaar homo - / lesbische emancipatie aan. In 1988 wordt voor het eerst in Nederland een Klankbordgroep homo -/ lesbisch beleid ingesteld, die tot taak heeft de Gemeente gevraagd en ongevraagd te adviseren.
Veel groepen gaan met subsidie aan de slag om discriminatie te bestrijden en instellingen homovriendelijker te maken. COC Nijmegen zet in op aanpak van anti-homo -/ lesbisch geweld. Het project Geschopt, Gepakt, Geslagen? uit 1989 is het begin van verbetering van het politiebeleid - niet alleen in Nijmegen.

1983: Homo-nota I [er volgde nog een aangepaste Homo-nota II], 1987: Nota 'Meer dan Tolerantie', 1989: project tegen anti-homo geweld 'Geschopt, Gepakt Geslagen?'' bron: LANijmegen
Eind jaren 90 zijn landelijk wetten in voorbereiding die zullen leiden tot openstelling van het huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht. “De homo-emancipatie is voltooid” klinkt het. Op subsidie voor homo- / lesbisch beleid kan wel bezuinigd worden, menen ook Nijmeegse raadsleden november 1999. Het lukt de beweging niet het tij te keren. Lesbisch Archief Nijmegen, COC Nijmegen en Villa Lila moeten in 2000 verder zonder structurele geldsteun vanuit de Gemeente.
Wel slaagt het COC Nijmegen erin het onderwijstraject op de agenda te houden. Na ruim dertig jaar COC-voorlichting moet een nieuw project ertoe leiden dat ook Regenboogleerlingen zich welkom kunnen voelen. In 2002 start SchoolsOUT en krijgt een voorbeeldfunctie in Nederland.

Met het Roze Stembusakkoord 2014, het Regenboog Stembusakkoord 2018 en 2022 heeft de Nijmeegse beweging weer een manier gevonden om haar wensen op de politieke agenda te krijgen. In 2014 is gemeente Nijmegen opnieuw landelijk gezien de eerste. Nu sluiten zelfs middelgrote gemeenten een stembusakkoord met de Regenboogbeweging.
© Kanaal 13: Nijmegen is in 2014 de eerste gemeente met een Roze Stembusakkoord. Joris Blaauw, toenmalig voorzitter COC Nijmegen, legt uit wat hij verwacht van de Nijmeegse politiek.
De Regenboogbeweging groeit en er komen steeds nieuwe kleuren bij. Nijmegen is tot op de dag van vandaag gevuld met kundige, creatieve en eigenwijze Regenboogmensen die met veel inzet leuke dingen organiseren, voorlichten, ondersteunen. Meestal als vrijwilliger of op eigen kosten. In 2021 wordt er vanuit de beweging een oproep gedaan voor meer financiële middelen. Men is trots op wat er tot nog toe is neergezet. Onder andere door de grote vrijwillige inzet kan Nijmegen zich landelijk als Regenboogstad profileren. Maar, de vraag wordt gesteld: "Klopt het budget met de ambities?"
De traditie van overleg met de Regenboogbeweging wordt hersteld. In hetzelfde jaar komt de Regenboogagenda 2021-2024 gemeente Nijmegen tot stand. Daarin is gelukkig ook voorzien in een vast bedrag voor de beweging. Politieke partijen van Nijmegen verbinden zich met het Regenboog Stembusakkoord 2022-2026 aan de voornemens in de Regenboogagenda. Sindsdien is Nijmegen een boel leuke Regenbooginitiatieven rijker.