Café De Plak werd opgericht in 1976. Het was een roerige tijd in Nijmegen. Hans Geveling en zijn zwager wilden een plek creëren waar iedereen welkom was. Veel publiek en medewerkers behoorden tot de Regenboog, maar het café stond vooral bekend als buitenparlementair en 'echt links'. In 1982 kocht een aantal medewerkers de oprichters uit, De Plak was vanaf dat moment een collectief café.
In de begintijd kwamen hier zelfs radicale vrouwengroepen. Tot het onvermijdelijk moment dat het café uit de gratie viel. Volgens de aksievoersters kwamen er "teveel mensen die denken al geëmancipeerd te zijn door naar De Plak gaan." In een pamflet met titel MIJDT DE PLAK valt te lezen: "WIJ BALEN VAN jongens die met een kernenergiebutton rondlopen terwijl hun vrouwtje thuis met milieuvriendelijke zeep de afwas staat te doen." De wegen van de vrouwengroep en De Plak scheidden hier. Het was pas 1980.
Wat is er in die eerste jaren eigenlijk niet gebeurd in en rondom De Plak? In 1977 werd in kelder OEN-café georganiseerd [Overleg Emancipatiebewegingen Nijmegen]. COC Nijmegen en MVM lieten het afweten en OEN zorgde, onder bezielende leiding van Ineke Zijlmans, voor tenminste wat structuur in de emancipatie. In 1981 is de Plak onbedoeld het centrum van de Pierson-acties. De ME gaat met tanks voor de deur en langs het café in de aanval tegen buurtbewoners en krakers. De Plak kreeg het bevel om te sluiten maar negeerde dit en maakte soep voor de aksievoerders, bood de ruimte aan mede-aksievoerende artsen om wonden te verzorgen.
1981 ME en Pierson-aksievoerders bij De Plak. Nationaal Archief
Ook in 1981, op een avond door NVSH-werkgroep Pedofilie, houdt Boudewijn Büch "met door vele biertjes nauwelijks gedempte zenuwen, jong, slank en gekleed in een oogverblindend rood pakje" [citaat Helm de Laat] een lezing over 'Het Kind in de poëzie'. Homojongerenorganisatie Pinkeltje [later DITO!] start 1982 in de Plakkelder als café Holé.
Eigenlijk was In die tijd elk echt leuk feestje in De Plak.
De gekke namen die alle afzonderlijke dansavonden hadden struikelden over elkaar heen. Zondagskinderen, Seki Skieng, Denzhool, Madam Mikmak, de Pottengrot, de Tube, de Zevende Hemel, Generique, Extravaganza. Oud-collectiever Peter Reinartz [in 2001]: "Ach, je moet het zo zien, nu heb je en een Lux en een Mythe en café de Bijstand. In de jaren tachtig werkten al die types in café de Plak en die wilden allemaal hun eigen ding doen, dus kreeg je al die verschillende feestjes".
Beroemd was de Zondagskinderen, een feest voor homo's en lesbo's op de zondagavond. Veel ruimte voor de Nijmeegse ho's en po's was er nog niet begin jaren tachtig. Er was 't Bakkertje in de van Welderenstraat, maar dat was een besloten bedoeling, om binnen te komen moest men eerst langs deurbel en portier. In de Plak was dat anders, daar kon je vrij naar binnen om een dansje te wagen. Peet Schepens werkte in die tijd achter de bar: "Ja, in de kelder, daar gebeurde het! Boudewijn draaide zijn plaatjes en vanaf elf uur verdween iedereen naar beneden. Er werd vooral veel gegluurd, er hingen overal spiegels dus je kon iemand van alle kanten heel goed in de gaten houden. Ik werkte boven in het café en hield daar alles in de gaten. Ik maakte lijstjes van wie ik dacht met wie naar huis zou gaan, sloot weddenschappen af. Het was altijd een leuke avond, heel ontspannen. Eind jaren tachtig was het nog allemaal een beetje beladen, homo zijn, maar in de Plak was het zoals in elke andere kroeg, dat maakte het speciaal.
Voor potten was het meest geruchtmakende kelderproject de Pottengrot van februari 1979 tot februari 1980, opgezet door - opnieuw - Ineke Zijlmans en Bobby Linschoten.
De Plak bouwde ook als eetcafé een reputatie op die tot op de dag van vandaag standhoudt. Een van de specialiteiten is al ruim 40 jaar: Kaasgehakt. Placemats met info over het laatste goede doel of over actuele acties zijn inmiddels 'collector's items'.
2013 placemat van De Plak over Iranti, een actie van werkgroep Amnesty International van COC Nijmegen.
In de 21ste eeuw kunnen Regenboogmensen terecht op veel plekken in Nijmegen. November 2000 bedenkt het collectief dus wat anders: VREEMD queerparty extraordinaire, met de ondertitel 'ook voor hetero's', als sneer naar de binaire feesten [zowel gay als hetero] in de Nijmeegse partyscene op dat moment. Vanaf het begin was VREEMD een feest voor mensen die zich niet in een hokje voelden passen. De VREEMD-feesten zijn er nog steeds, bijvoorbeeld met Bevrijdingsdag of tijdens Roze Woensdag.
Nog steeds is De Plak een collectieve onderneming, gerund door ongeveer twintig medewerkers. Het collectief, evenals de huidige groep werknemers, is zeer divers wat betreft geaardheid en gender. En De Plak blijft zich inzetten voor minderheden. In 2015 toen in Heumensoord de noodopvang was gevestigd konden elke zondag dertig vluchtelingen gratis komen eten. In 2016 was de slogan bij het 40-jarig jubileum ‘40 jaar tegen de stroom in’. Zo was het en zo is het.
mei 2018 café De Plak organiseert een Nijmeegse Potten & Flikker dag samen met Lekker Lesbisch Lamineren.
In 2018 en 2019 organiseert De Plak - niet gehinderd door de geschiedenis - samen met 'Lekker Lesbisch Lamineren' weer een NPFD [Nijmeegse Potten & Flikker dag]. In 2021 viert COC Regio Nijmegen in de Plakkelder het 50-jarig bestaan. Mei 2022 blaast 'CatCallsOfNimma' de fameuze Nijmeegse Heksennacht nieuw leven in. Na de fakkeltocht is het feest in de kelder van De Plak.In oktober 2022 volgt de eerste editie van A Sexy Queer Party - A safe(r) party for the queers!. De nieuwe generatie queers komt feest vieren en durft geheel te zijn wie ze zijn.